من قصه ی خزانم من رنگ زردزردم
من طرح یک سقوطم من رونوشت دردم
دنیا جهنم است ومن غرق رنج وغصه
با خاطرات زشتتم همیشه در نبردم
پاهای خسته دارم قلبی شکسته دارم
یخ بسته قلبم اری من سرد سرد سردم
راهی به خود ندارم درگیر غصه هستم
بخت سیاهم این است بیراهه در نوردم
عادت به قلب تنها با هستی ام سرشته
من نقش یک شکستن من مرد قصه گردم
لحظه ها گذشت و
من صبـــــــــــــــــــــــر کردم
خمیده شد تنم از دوریتـــــــــ اما
زخم زدم به نومـــــــــــــــــــــــیدی و از
نداشتنت دیدهــــــــ تر کردم
مو سپید شـــــــــــــــــــــــد در آسیاب زمان
من خویشتن را برای تو فرامـــــــــــــــــــــــوش کردم
لحظه لحظه انتـــــــــــــــــــــــظار داشتنت
من
بـــــــــــــــــــــــاز هم میان بودن و خیال لحظه ها را غرقـــــ کردم
صبحی شد و نیامدی چـــــــــــــــــــــــون صبح های
دیروزی
امـــــــــــــــــــــــروز به نیت
آمدنت کفن به تن کردم
پیغام دیشبت
در عالـــــــــــــــــــــــم خواب اما
نه دیگر نمـــــــــــــــــــــــی شد اینبار
نیامدنتـــــــــــــ را باور کردم
عـــــــــــــــــــــــمرم سپری شد
برای تو خیالی نیست
افتخار می کنم
که لحظه های رفته را با عشـــــــــــــــــــــــق سپری کردم
دل آدما...
شیشه نیست که روی آن " هــــــا " کنیم
بعد با انگـــشت یه قــــلب بکشیم و
وایسیم آب شـــدنش رو تماشــــا کنیم و کیـــــف کنیم !!!رو شیشه نـــازک دل آدمـــا اگـــه قلبـــــــــی کشیدی
باید مــــــــردونه پـــــــاش وایســــتی!!